01_TwitterLinkedIn



Interview met Regillio

donderdag 10 oktober 2013 Telegraaf

Lees het complete interview hier.



dinsdag 22 mei 2011

Regillio Doekhi verzint spelletjes. Bordspellen, kaartspellen, online games en televisieformats. Zo vrolijk als het opmerkerkelijke beroep van spelletjesmaker, zo enthousiast is Regilio:’Als je doet wat je leuk vindt, dan is werk geen werk meer’. Lees het complete interview hier.



Edgar Davids kwam, zag en signeerde

dinsdag 06 juni 2000 gepubliceerd op www.rotterdamsdagblad.nl - Gert Onnink


Davids in de stad. Het boegbeeld van het Nederlands elftal, de man die Rotterdam al weken vanaf grote hoogte in de gaten houdt, was gisteren zelf in de finalestad van EURO 2000. Op zijn vrije dag nog wel, voor een handtekeningensessie bij Vroom & Dreesman. Daar werd een nieuw gezelschapsspel gepresenteerd door Regilio Doekhi, de broer van z'n afgevallen Oranjemaatje Winston Bogarde. Kon nog net tussen de oefensessie in Zwitersland en het trainingskamp in Hoenderloo.

 

Tegen vier uur wordt duidelijk dat V & D Rotterdam hoog bezoek krijgt. Veiligheidsmannen die wat zenuwachtig heen en weer lopen en twee hekjes die voor een afscheiding bij de ingang moeten zorgen. Even later melden zich zes agenten. ,,Ik vind het wat overdreven hoor, is dat allemaal voor die teen?'' vraagt een kijker zich af.

Na een kwartiertje wachten komt vanaf de Meent een grijze personenauto aangereden, waaruit een man in een lange zwarte jas stapt. Type security. ,,Ze komen eraan,'' luidt zijn boodschap. Enkele minuten later volgt een lange witte limousine met zwarte ramen. Ook daaruit komt eerst weer zo'n 'lange zwarte jas'. Dan Winston Bogarde, vervolgens zijn broer en tenslotte degeen voor wie de meesten van de honderden wachtenden voor zijn gekomen: Edgar Davids.

In rap tempo wordt het gezelschap over de roltrap naar de kelder gedirigeerd waar Selekt 11 (het nieuwe voetbalspel) wordt verkocht. Ook beneden hebben zich inmiddels honderden voetballiefhebbers verzameld. Zij willen een glimp opvangen van hun helden.

Davids, met bril op het hoofd, neemt plaats achter de tafel. Met links signeert hij er vrolijk op los: op het deksel van het spel, waarop ook zijn hoofd is te zien, op posters van Oranje, sjaaltjes, vaantjes, shirts van Nederland, Juventus en zelfs van Sparta. Ook een wit damesslipje verschijnt op tafel en onverstoorbaar zet Edje ook daar zijn krabbel op. Het bijbehorende meisje loopt gillend weg en toont haar 'trofee' aan de camera's.

,,Davids! Hé Davids,'' joelen de omstanders. Veiligheidsmensen hebben grote moeite om het publiek in toom te houden. Hekken dreigen om te vallen, de massa vooraan komt in het gedrang. De spreekstalmeester dreigt het spektakel af te blazen als het geduw niet ophoudt. ,,Haha, dan verkoop je niks,'' antwoordt een knaap gevat.

Davids signeert ondertussen nietsvermoedend door. Af en toe een grijns, een hand. Veel zegt hij niet. Hij moet in korte tijd honderden keer zijn handtekening hebben gezet. ,,Ik heb 'm nog nooit zo van dichtbij gezien,'' kirt een meisje. Een vrouw heeft andere plannen. ,,Hé Davids, ik kom je dadelijk halen. Je bent lekker, man.'' De held zwijgt.

Na drie kwartier wordt de sessie stopgezet. Het drietal wil graag boven nog wat drinken. Dat gaat niet zo maar, want voordat de lift is bereikt, moeten er hier en daar door bewakers rake klappen worden uitgedeeld. Na de verfrissing is een vlucht door een achteruitgang nodig om de massa te ontlopen. Davids in de stad. Rotterdam heeft het geweten.